Leon en Maria hebben van hun ouders alles meegekregen wat nodig is voor een succesrijk stel. Hij is zoon van de bekende dokter uit Bornem. Zij is de dochter van de koster-organist van Bornem, een zeer gerespecteerd man die afstamt uit een aloud kostersgeslacht van de gemeente, en die trouwens zal overlijden op 3 maart 1952 terwijl hij het middagangelus klept.
Onmiddellijk na hun huwelijk zijn Leon en Maria verhuisd, eerst naar Schaarbeek, daarna naar Boom. Leon is de enige die de familienaam van de beroemde Bornemse dokter zou verdergezet hebben. Ongetwijfeld zouden we contact gezocht hebben met Leon's zoon Henri (°1926), kleinzoon van de dokter, om alle details te weten van diens bekende grootvader en van de overige familieleden. Een vreselijk familiedrama van maandag 15 mei 1939 maakt dit onmogelijk. Het verloop van dit drama hebben we uitgebreid nagelezen in de kranten "Het Laatste Nieuws", "De Gazet van Antwerpen" en "De Dag". De eerste twee brengen het nieuws op hun voorpagina, "De Dag" geeft ons echter de meeste achtergrondinformatie, en we citeren hieruit.
"Lanssens, afkomstig uit Bornem, was uit goede familie gesproten en had eene deftige opvoeding genoten. Vijftien jaar geleden trad hij in het huwelijk met Mej. Cammaert, insgelijks van Bornem. De echt was niet gelukkig door het ietwat onverschillig karakter en den niet geheel onberispelijken levenswandel van Lanssens. Herhaaldelijk had hij verschillende betrekkingen, die hij door zijn gemis aan ijver weldra voor hem zag teloorgaan.
Het echtpaar schonk het leven aan twee kinderen: Henri die nu 13 jaar oud was en een dochtertje dat het elfde jaar heeft bereikt. Daar het tusschen de echtelingen niet vlotten wilde, keerde op zekeren dag, nu twee jaar geleden, vrouw Lanssens met hare twee kinderen naar hare ouders te Bornem terug, op het oogenblik dat Lanssens te Mariaburg een betrekking in eene bank had en waar het echtpaar alsdan woonde. Na het vertrek van zijne vrouw ging het met Lanssens hoe langer hoe slechter en weldra verloor hij ook in deze bank te Mariaburg zijne betrekking. Alléén kwam hij zich te Boom vestigen en ging er bij twee oude juffrouwen op de Groote Markt inwonen. Lanssens trachtte dan aan den kost te komen door allerhande middelen, zoo werd hij achtereenvolgens handelaar in cigaren en in stofzuigers en daarna weer agent van een verzekeringsmaatschappij.
Nu acht maanden geleden hernam vrouw Lanssens het echtelijk leven en het heringerichte huisgezin vestigde zich in de Antwerpschestraat, 94, op de eerste verdieping. Met den levenswandel van Lanssens en het huiselijk geluk ging het steeds niet beter dan vroeger.
Het lag in het gebruik van vrouw Lanssens van den Zondag bij hare ouders te Bornem te gaan doorbrengen in gezelschap van hare twee kinderen. Het zoontje Henri vergezelde haar en het dochtertje was in een kosthuis te Bornem en bracht insgelijks den Zondag bij de familie aldaar door. 's Maandags 's morgens keerde de kleine Henri steeds per trein terug naar Boom om aldaar in het O.L. Vrouwkollege ter school te gaan. Als de trein welke den jongen gewoonlijk naar Boom bracht, Maandagmorgen rond 8 uur aldaar aankwam, stond Lanssens tegen zijn gewoonte in zijn zoontje op te wachten. In plaats van den kleine zooals hij dit gewoonlijk deed recht naar de school te laten gaan nam Lanssens zijn zoontje mede naar huis. Bij hun thuiskomst vroeg Lanssens aan vrouw Van Hoorenbeeck die op het gelijkvloers woont om dokter Mees van Niel, een familielid van vrouw Lanssens, te telefoneeren, daar de kleine Henri zich niet goed gevoelde. Daar dokter Mees niet te thuis was verwittigde vrouw Van Hoorenbeeck dokter Rijmenans, die in de buurt woont en die onmiddellijk ter plaatse kwam. Wellicht vermoedde de geneesheer allerminst het afgrijselijk schouwspel dat hem te wachten stond.
In een der woonplaatsen vond hij Lanssens met doorboord hoofd ten gronde liggen en een karabijn lag naast het lijk. In een andere kamer lag de kleine Henri insgelijks met doorboord hoofd op den vloer. Beiden hadden opgehouden te leven en het werd alras duidelijk hoe het drama zich had afgespeeld. Na zijn zoontje een kogel door het hoofd te hebben gejaagd had Lanssens op dezelfde wijze gerechtigheid op zijn eigen persoon doen geschieden.
...... Onbegrijpelijk bijna komt de woeste daad van dezen nog jongen man ons voor en ook onze lezers zullen aan de handelswijze van Lanssens niet wijs worden. Heeft hij gehandeld in een vlaag van plotse zwakzinnigheid of niets ontziende woede? Gelukkig mag het genoemd worden dat zijne echtgenoote en zijn dochtertje op dit tragische uur niet te huis vertoefden of wellicht ware ook het droevig lot van den kleinen Henri het hunne geworden."
De Gazet van Antwerpen en Het Laatste Nieuws geven ons nog mee dat Leon de zaterdag zijn opzeg gekregen had als vertegenwoordiger van de stofzuigerfabriek en dat het gezin in geldnood verkeerde. Zij schrijven dat het niet de dokter, maar de moeder zelf is die de lijken ontdekte, toen zij even later in Boom arriveerde met de volgende trein.
Eén maand na het vreselijke drama keerde Maria Cammaert terug naar Bornem. Een jaar later brak de Tweede Wereldoorlog uit, die haar en haar ouders opnieuw zwaar beproefde. Op zaterdag 4 september 1943 vond er een luchtbombardement plaats op de stad Kortrijk. Haar broer Alfons Cammaert had er zijn vrouw Titine De Ferm en zijn 4 kinderen ondergebracht: alle vijf verliezen ze die dag het leven.
Maria woonde nog 17 jaar in Bornem. In 1956, twee jaar na het huwelijk van dochter Eugenie, trok ze naar Niel. Uiteindelijk woonde ze bij haar dochter in Sint-Oedenrode (Nederland) en werd er net geen 100 jaar oud.
Stamboom (genealogie/genealogy/généalogie) Lanssens-Denoo: 24.814 personen (individuals, personnes) d.d. 14 februari 2024 - site: http://lanssens.be