Joannes was op zijn 19de 'conscrit', iemand die gedwongen dienstplicht vervulde in het Franse leger. Napoleon speelde een handig spel met de dienstplicht. Onder de dekmantel van «Liberté, Égalité, Fraternité», de lijfspreuk van de Franse Revolutie, was iedereen gelijkwaardig, en dus kon iedereen opgeroepen worden.
De wet op de conscriptie zorgde voor de inlijving van vele jonge gezonde werkkrachten in het leger van Napoleon. Voor vele arme boerengezinnen was deze dienstplicht een zware financiële belasting. Dit zorgde voor opstandigheden zoals de Boerenkrijg in 1798. Concreet moesten vanaf 1798 alle mannelijke burgers tussen de 20 en 25 jaar zich inschrijven op een lijst (conscriptie). De dienstplicht gold van het 18de tot het 24ste levensjaar. Na het 23ste jaar was men nog tien jaar verplicht bij de burgerwacht, waardoor men nog kon ingezet worden bij binnenlandse onlusten.
Het aantal conscrits werd vastgelegd per kanton. Het systeem van de loting hield in dat de loteling zich naar de hoofdplaats van zijn kanton begaf. Daar moesten ze elk een lot uit een tamboer trekken. Trok men een lager lot dan het contingent, dan werd men opgeroepen. Diegenen met een hoog lot waren vrijgesteld.
Wie een slecht lot trok, maar voldoende middelen bezat, betaalde voor een vervanger. Een plaatsvervanger kostte tussen de 1.000 en de 4.500 Belgische frank. Plaatsvervanging werd via een notariële akte geregeld, bv. om te bepalen wat er gebeurde indien de vervanger deserteerde !
De Fransen maakten het deserteurs bijzonder moeilijk. De deserteur werd veroordeeld, opgespoord en er stond een beloning op zijn hoofd. Daarbij trachtte men het sociaal draagvlak weg te nemen door ánderen te laten boeten in zijn plaats: de ouders moesten de boete betalen, een jongere broer kon niet meer vrijgeloot worden en iemand anders van het dorp, die vrijgeloot was (of de vervanger die zich afgekocht had) moest dan toch dienst doen (want het contingent moest vol zijn). De meeste deserteurs werden dan ook gevat.
Joannes moet dus een slecht lot getrokken hebben. Volgens de fiches van Roger Vergaerde werd hij in 1807 wegens desertie veroordeeld tot 5 jaar dwangarbeid en 1.500 frank boete. Op 08.08.1811 werd hij ingelijfd bij het 15° regiment lichte infanterie, en op 11.04.1809 muteerde hij naar het 16° regiment lichte infanterie. Op 01.07.1811 was hij nog steeds in dienst, wellicht doordat hij veroordeeld was tot 5 jaar. Hij was dan 'chasseur-voltigeur'.
Gelukkig was Joannes niet meer in dienst in 1812. In juni van dat jaar vond de catastrofale veldtocht naar Rusland plaats. Napoleon trachtte met een onvoorstelbaar aantal van 700.000 soldaten ('La Grande Armée'), Rusland te veroveren. Een half jaar later, in december 1812, keerden slechts 20.000 levend terug. Onder de gesneuvelden was een Zwevezeelse naamgenoot Joannes Denoo (geboren 01.09.1791).
In 1818 verkocht Joannes de helft van een hofstede met zaailand en bosgrond aan zijn broer Emmanuel. Wellicht was dit de helft van de ouderlijke hoeve die ze samen geërfd hadden. Toen Joannes in 1819 huwde, werd er een huwelijkscontract opgesteld. Beide akten werden opgemaakt door 'Koninklijken Notaris' Louis Vuylsteke te Wingene. Uit die akten haalden we de handtekening van de echtgenoten.
Stamboom (genealogie/genealogy/généalogie) Lanssens-Denoo: 24.814 personen (individuals, personnes) d.d. 14 februari 2024 - site: http://lanssens.be