Notities bij: Maurice Jean Baptiste Samuel Joseph LANSSENS
Maurice-Jean-Baptiste-Samuel-Joseph is de zoon die meest de ondernemingszin van zijn vader Thomas overerft. Hij is de eerste Lanssens van het bekende bedrijf "Steenhouwerij Lanssens" aan de Sint-Pieterkaai te Brugge.
Hij komt in dit speciale vak door zijn huwelijk in 1906 met Renilde-Mathilde-Marie, dochter van Julianus-Michaël Hoornaert en Sabine-Valentine-Marie Verplancke. Julianus wordt in de volksmond 'Pier' genoemd. In de bevolkingsregisters van 1860 staat hij nog aangeduid als "steenhouwersknecht", maar in 1884 staat er "steendrukker" en vanaf 1885 is het "steenhouwer". Het is in feite Julianus-'Pier' Hoornaert die de zaak opgestart heeft, en daarna overgedragen aan zijn schoonzoon Maurice Lanssens.
Maurice start zijn activiteiten met een medevennoot Frederic-Guillaume-Henri Legon (°Brugge 24.05.1884). Die wordt bij zijn huwelijk met Leonie-Jeanne-Louise Blommaert op 28.05.1907 in Brugge, eveneens aangeduid als "steenhouwer". Ook Frederic Legon komt uit een ondernemende familie. Zijn schoonvader was koopman, en zijn broer meester-schilder.
Vóór 1920 is er de «Maatschappij in Gezamentlijke Naam - Lanssens-Legon - Machinale Steenbewerking - Wollestraat 3 - Werkplaatsen: Goëlletstraat», met maatschappelijk adres in de Wollestraat n° 3, vlakbij de Grote Markt van Brugge. Op dit adres woonden Marie-Seraphine Hoornaert x Albert Maréchal (sigarenmaker) en Mathilde-Sabine-Marie Hoornaert x Gustaaf Coorens (werkte in de steenhouwerij). Beide zusters Marie en Mathilde hielden er het restaurant "De Lijnwaadmarkt" open. Net als Renilde waren ze dochters van Julianus Hoornaert. Als feitelijke stichter had hij dus de maatschappelijke zetel bij zijn dochters gevestigd. Gustaaf Coorens had een dochter Yvonne Coorens (x Michel Depaepe), en die heeft volgens háár dochter Donna Depaepe vaak verteld over 'Pier Hoornaert' die met de steenhouwerij begonnen is.
Om een idee te krijgen hoe de steenhouwerij uitgebouwd werd, vormt een selectie van de opeenvolgende bouwvergunningen een boeiende leidraad.
De eerste vergunning en meteen de grootste stap wordt gezet in 1920, wanneer "de heeren Lanssens en Legon, Wollestraat 3" de toestemming verkrijgen "tot het bouwen eener machienkamer" op de koer van het huis St-Pieterskaai nr 56. In die tijd had een bedrijf vaak één enkele motor die een lange as aandreef, meermaals gelagerd, over de lengte van de ganse werkplaats. De as was voorzien van de nodige houten riemschijven. Via riemen werden alle machines van de werkplaats aangedreven door die ene centrale motor. Veel details staan er niet op het bouwplan, maar die configuratie zal het wel geweest zijn. De tekst van de aanvraag van dinsdag 2 maart 1920 luidt: "Gelief de toelating te verlenen tot het inrichten een modern steenhouwerij .... het plaatsen van een gasmotor van 2,5 pk en noodigheden zooals water trekken uit de Ostendsche vaart en rollende brug". Een aanvullende aanvraag komt er nog voor de toegangspoort.
Een belangrijke organisatorische wijziging doet zich voor omstreeks 1926: na onenigheid met Legon staat Maurice Lanssens vanaf nu alleen en zonder partner in de hoofding van de brieven. Van Frederic Legon hebben we alleen nog gevonden dat hij in het Fort Lapin 45 woonde en weduwnaar werd op 17.10.1954. Daarna moet hij verhuisd zijn buiten Brugge.
Enkele jaren later beleeft de steenhouwerij een van haar hoogtepunten, wanneer ze een contract krijgt voor het leveren van de witsteen voor de Boerentoren in Antwerpen. De "Boerentoren" werd genaamd naar de eerste eigenaar, de " Boerenleenbank", en was de eerste wolkenkrabber van Europa! Hij werd gebouwd van 1929 tot 1932 in Art-deco stijl en is een dominerend element in het Antwerpse stadsbeeld, zoals de foto duidelijk laat zien. Oorspronkelijk was hij 87m hoog, later verhoogd met drie bouwlagen tot 97,5m. Het dragend element van de constructie is een ingebouwd staalskelet, bekleed met witstenen parament. Intussen is de Boerentoren een geklasseerd monument en eigendom van de KBC-bank.
Maurice Lanssens laat de witsteen per schip aanvoeren vanuit een groeve in Coulmier Le Sec (F-21400 in de Cote d'Or). Na bewerking gaan de elementen opnieuw het schip in, naar Antwerpen. In totaal wordt 1.400 m³ steen geleverd!! In die periode werkt er in de steenhouwerij meer dan 100 man.
Op 16 maart 1939 wordt nog een aanvraag ingediend voor de bouw van een atelier met twee "zaagmachienen", maar dan slaat het noodlot toe. Zes maanden na deze aanvraag wordt Maurice weduwnaar. Nog eens anderhalf jaar overlijdt hij onverwachts en plots, in volle activiteit, nog geen 61 jaar. De 27-jarige zoon Andreas neemt onmiddellijk het roer over, en leidt het bedrijf naar zijn topjaren, waarbij de huidige ateliers en takelkranen gebouwd worden. Andreas wordt later zelf opgevolgd door zijn zoons Paul en Bernard Lanssens. Vandaag is het bedrijf in handen van de Nederlander Woudenberg, maar de naam van de stichter blijft gehandhaafd.
Door haar strategische ligging langs een drukke verkeersweg is de "Steenhouwerij Lanssens" tot op vandaag een begrip in Brugge en voor alle passanten.
Stamboom (genealogie/genealogy/généalogie) Lanssens-Denoo: 24.814 personen (individuals, personnes) d.d. 14 februari 2024 - site: http://lanssens.be