NAMEN-NAMES-NOMS  | HOME  | EMAIL  naar  ( to / à )  |
Paul Lanssens

LANSSENS - DENOO - MEIRE  STAMBOOM
genealogie - genealogy - généalogie
Lanssens - Lansens - Lanssen - Lansen - Lamsens         Denoo - Deno - Denaux         Meire

»»» voor elke aanvulling of probleem: mail naar Paul Lanssens    -    Pour tout complément ou problème: mail à Paul Lanssens «««


Notities bij: Leontine LANSSENS


Rond 1890 vestigde Camiel Decramer zich als bakker in Vlamertinge. Na het overlijden van Camiel hertrouwde Leontine met Cyriel Vancaeyseele en ze baatten verder bakkerij-herberg 'In den Hemel' uit. Het originele uithangbord is nog te zien in de bakkerij van de achterkleindochter Katrien Decraemer, die nu de vierde generatie is in de bakkerij. De zoon Gerard Decramer nam de zaak over. Later volgde zijn zoon André zijn voorbeeld en sinds 2003 staat Katrien aan het roer van de bakkerij. In de Krant Van West-Vlaanderen editie West - 16-05-2008 verscheen volgend artikel over de familie en over de bakkerij.

Camiel Decramer was afkomstig van een grote boerderij in Langemark. Hij was bakker en vestigde zich in de huidige Poperingseweg. Hij was getrouwd met Leontine Lanssens, maar stierf op 32-jarige leeftijd. «Zijn vrouw hertrouwde met Cyriel Vancaeyzele en ze baatten verder bakkerij-herberg 'In den Hemel' uit. Het originele uithangbord is nu te zien in de vernieuwde bakkerij van Katrien», aldus Trees Decramer (74), zus van de intussen overleden André Decramer. «Tijdens de Eerste Wereldoorlog is de familie op de vlucht geweest en verbleven ze een tijd in Frankrijk. Intussen waren er in de familie Decramer twee zonen geboren : Joseph en Gerard (1906 - 1977). Gedurende de oorlog verbleven zij in een kolonie in Orly, niet ver van Parijs. Ik hoor mijn vader nog altijd zeggen, dat koningin Elisabeth op bezoek kwam en dat hij van haar een zoen had gekregen. Na de oorlog kwam de familie Decramer terug naar Vlamertinge en werd de herberg-bakkerij verder gezet. Rond 1928 nam Gerard de zaak over van zijn stiefvader. Het huis was toen ingedeeld in twee helften : langs de ene kant de herberg en langs de andere kant de bakkerij. Naast het dagelijkse brood kon men er ook kruidenierswaren krijgen.»

In 1931 had Gerard fleurus en hij mocht een tijdje in de Ardennen verblijven bij zijn tante. Zo leerde hij Madeleine Pêtre kennen, een meisje uit Neufvilles (nabij Soignies). Precies een jaar later traden ze in het huwelijk en kwam Madeleine naar Vlamertinge. De aanpassing aan de Vlaamse taal verliep niet zo goed. «Madeleine vond die spuugbak, die naast de kachel stond maar een vies ding en het café ging dicht», vertelt Katrien. «Het mooiste cadeau dat ik hen eens gaf, was een platenspeler en een plaat met daarop de melodieën van de opera Het land van de glimlach. Die opera hadden ze samen eens gezien, toen Gerard in de Ardennen was en telkens ze die liedjes terughoorden, waren ze ontroerd», haalt Trees aan.

«Tijdens de Tweede Wereldoorlog was er gebrek aan alles en nog wat. Sommige mensen kwamen hier met het deeg om het samen met de andere broden te laten bakken. Ook bloem was schaars en ik weet nog dat er hier zakjes bloem stonden waarop de naam van de eigenaar stond. Daarmee bakte pa dan brood voor die mensen. Mijn vader had een gemotoriseerde triporteur, als een van de eersten in de streek. Ik weet nog, dat wij vooraan in de bak mochten en zo een dagje naar zee gingen. Ik heb ook nog steeds de fiets, die ik eens kreeg van mijn vader. Ik zie hem nog de keuken binnenkomen met het kader mooi verpakt in bruin papier. In die jaren bakte men nog niet veel patisserie, maar mijn vader bakte toen al amandelbrood met goede boter, nu gekend door koekjesfabriek Destrooper. Die koekjes werden verpakt in dozen en via een groothandel in de streek verdeeld. Rond het einde van het jaar kwamen daar nog lukken bij.»

«Na mijn huwelijk ging ik in Roeselare wonen en André nam in 1960 de bakkerij over van vader. Die ging samen met ma in De Panne op een appartement wonen, om daar van zijn pensioen te genieten. Pa stierf in 1977, maar mama werd 102 jaar en overleed in 2005.»
In 1961 trouwde André met Françoise Van Bockstael. Er kwamen drie kinderen : Katrien (1963), Isabel (1970), maar zij leefde maar twee weken en Isabel (1974). André en Françoise bleven hier werken tot in 2003 en lieten de zaak over aan dochter Katrien Decramer en schoonzoon Danny Cherchie. Die hebben 3 kinderen, waarvan 2 de bakkerij verderzetten, nl. Maxime en Thibaud.

De productie werd alsmaar moeilijker in Vlamertinge door de groei van het bedrijf. Ze vonden 2023 een geschikte locatie op het industrieterrein van Poperinge. De producten van bakkerij Decramer zijn tot ver buiten Poperinge terug te vinden, zelfs tot in Noord-Frankrijk. Gemiddeld leveren zij aan 50 tot 60 professionele klanten per dag. Dit gaat dan onder andere over rusthuizen en supermarkten. Dagelijks worden er 2.500 à 3.500 broden gebakken. In de patisserie-afdeling wordt gewerkt met vier mensen. Daar wordt ook nog gewerkt met echte boter en crème fraîche.


Stamboom (genealogie/genealogy/généalogie) Lanssens-Denoo: 24.814 personen (individuals, personnes) d.d. 14 februari 2024 - site: http://lanssens.be