Jacobus ('Jacob') Lanssen was de oudste uit het gezin van de Roeselaarse uurwerkmaker David Lanssen en Victoria Biebuyck. Geboren op 29.01.1790 werd hij nog dezelfde dag gedoopt door onderpastoor Pieter De Bosschere, een vurig aanhanger van de patriotten uit de Brabantse Omwenteling tegen het Oostenrijks gezag. De 64-jarige grootvader Jacobus Lanssen gaf als peter zijn voornaam aan de boreling en ondertekende bevend de doopakte in het kerkregister. Grootmoeder langs moederszijde Anna-Theresia Denys was meter, en aangezien zij niet kon schrijven, zette ze een kruisje tussen de woorden 'signum' en 'matrinae'.
Jacob Lanssen volgde eerst lagere school, en studeerde daarna in het schooljaar 1806-1807 klassieke humaniora in het pas in mei 1806 opgerichte bisschoppelijk Klein Seminarie van zijn geboortestad. Op de prijsuitreiking van 24-25 augustus 1807 ontving hij de derde prijs in uitmundendheid, na Pieter-Jacob Van Haelst uit Roeselare en Joannes Freyne uit Handzame. Ook voor de Latijnse taal was hij derde (na de genoemde Pieter-Jacob Van Haelst en Domien Cracco), maar eerste in de kristelijke leer (vóór Cracco en Van Haelst). In het schooljaar 1807-1808 volgde Jacob Lanssen met succes de poësis-klas: opnieuw was hij voor alle vakken derde na Cracco en Van Haelst, maar tweede in de christelijke leer na Van Haelst. Vanaf 1809-1810 ging hij voor priester studeren in het Gentse groot-seminarie, ... samen met Cracco, van Haelst en een 200-tal medestudenten.
In 1813 ontspon zich in het bisdom Gent - waartoe Roeselare tussen 1802 en 1834 behoorde - een heftig dispuut naar aanleiding van de benoeming op 16 april van Jacques-Louis de la Brue (1760-1832) tot bisschop van Gent. Deze benoeming was gebeurd door keizer Napoleon, nadat hiervoor eerst de zittende bisschop Maurice-Jean-Magdalene prins de Broglie (1766-1821) in de slottoren van Vincennes gevangen gezet was, en zogezegd zijn ontslag gegeven had. Het verzet tegen deze keizerlijke handelswijze werd ondersteund door een omvangrijke pamflettaire polemiek en veroorzaakte tweespalt tussen de geestelijke overheid. Toen de la Brue zich op zondag 25 juli 1813 in de Gentse kathedraal presenteerde, waren slechts 3 seminaristen aanwezig. 's Avonds besloten de seminaristen liever soldaat dan 'schismatiek' te worden en verlieten het seminarie dat onmiddellijk door het leger werd bezet. De weggelopen seminaristen werden verplicht om terug te keren naar hun woonplaats. Zij die onder de mililitieplicht vielen (19 jaar oud) moesten zich op 5 augustus 1813 op het recruteringscentrum melden. Onder hen: Jacob Lanssen en zijn neef Joannes-Albertus Lanssens. In tegenstelling tot zijn minder fortuinlijke neef (zie tekst bij Joannes-Albertus) dook Jacob onder in de klandestiniteit. Na de val van Napoleon die op 11 april 1814 abdiceerde, keerde Jacob Lanssen terug naar het Gentse seminarie en werd er tot priester gewijd op 26.03.1814.
Op 19.10.1810 werd Jacob leraar van de derde en de vierde Latijnse klas in het college te Poperinge. Op 08.08.1814, kort na zijn priesterwijding, werd hij onderpastoor in Poperinge. Op 5 februari 1820 werd hij onderpastoor te Kemmel. Op 11 oktober 1822 werd hij studiemeester in het 'lekencollege' te Oudenaarde, college dat weinig in de gunst stond van de katholieke ouders wegens zijn lekenbestuur. In een poging om deze gunst te herwinnen, werd priester Jacob Lanssen op 8 oktober 1823 tot principaal van het college benoemd. Een bloedspuwing verplichtte principaal Lanssen echter op 6 mei 1825 ontslag te nemen. Daarna werd hij op 28 november 1825 gedurende 2 jaar directeur van het hospitaal te Wervik. Op 10.12.1828 werd hij pastoor van Sint-Baafs-Vijve (toen nog bisdom Gent). Daar is hij op 20 oktober 1847 overleden.
(bronnen: odis.be; 'Rollariensia' jan-feb 1990; 'Iepers Kwartier' 1979; 'Biografisch repertorium van de priesters van het bisdom Gent 1802-1997' in het VVF Oostende).
Stamboom (genealogie/genealogy/généalogie) Lanssens-Denoo: 24.814 personen (individuals, personnes) d.d. 14 februari 2024 - site: http://lanssens.be